چگونه ذخایر آبزیان از بین می روند؟
بر اساس یک نظرسنجی از افراد بومی و محلی و صیادان داخلی طی سالهای 60-1350 مقدار فراوان آبزیان بقدری زیاد بوده که وقتی افراد محلی در انهار برای برداشت آب کاسه ای را درون آب می بردند آبزیان بخصوص میگو از کاسه لبریز می گردید و اکثر شناورهای صیادی در یک سفر دریایی انبارشان پر از ماهی می شذ. خودروهای حمل و نقل آبزیان برای تحویل گیری ماهی صف می کشیدند، کارخانجات عمل آوری و فرآوری متعددی به سرعت برای توسعه و صادرات آبزیان احداث شد . اما با فعالیت کارخانجات بخصوص شرکت های پتروشیمی و مواد آلاینده متأثر از آنان از یک سو و تشدید فعالیت مخرب صید مانند تورهای ترال، لنگری و ... روزبروز درآمد صیادان کمتر و بنادر صیادی خالی از خودروهای حمل گردید.
چگونه صید پایدار داشته باشیم؟
عوامل متعددی در صید پایدار نقش دارند که مهمترین آنها عبارتند از :
- صید مسئولانه : یعنی صیاد به فکر فردایش هم باشد. بهتر بگوئیم صید از دریا را ذخایر متعلق به خود و نسل های بعدی خود بداند و به اندازه ای برداشت کند که مولدین برای تخمریزی فصل و سال بعدش بماند که همیشه صید و درآمد پایداری داشته باشد.
- کنترل مواد آلاینده های شهری و صنعتی به رودخانه ها، مصب ها، خوریات و بنادر امروزه.
- گسترش زیستگاه های مصنوعی جهت بهسازی منابع آبزیان دریایی حسب تحقیقات علمی .
- تولید و رهاسازی بچه ماهیان برای گونه های در معرض خطر.
- تعدیل ناوگان صیادی.
- ایجاد دریابست در فصول تخم ریزی آبزیان.
- ایجاد تفاهم نامه با کشورهای همجوار جهت همکاری در ساماندهی فعالیت های صید و صیادی.
نتیجه صید بی رویه ماهیان مولد چیست؟
هر دامدار مجرب مولدین خوب را برای تداوم نسل و گله خود نه تنها نمی فروشد ،بلکه بهترین تغذیه را برای آنان در نظر می گیرد.
آبزیان هم مستثنی از این قضیه نیست اگر هم مولدین و ماهیان جوان از بین بروند مسلماً ورشکستی و بیکاری عاید بهره بردار خواهد شد.
نتیجه صید بی رویه : مهاجرت، حاشیه نشینی، بیکاری، از بین رفتن فرصت های شغلی در بنادر و صیدگاه، کاهش امنیت مناطق مرزی و ده ها معضل برای جامعه .
چشم انداز شیلات ( مثبت و منفی ) :
چشم انداز مثبت این است : در صورت کنترل آلودگی، ایجاد زیستگاه های مصنوعی و همکاری صیادان و تقویت یگان حفاظت منابع آبزیان نسبت به بهسازی و بازسازی ذخایر ارزشمند دریایی می توان وضعیت موجود را برای فصل های آینده حفظ و تقویت کرد.
چشم انداز منفی این است : در صورتی که به همین روش پیش برویم تا 5 سال آینده حداقل 5 گونه مهم و اقتصادی خلیج فارس از قبیل حلواسفید، راشگو، شوریده، میگو و صبور به کلی از بین خواهد رفت و حداقل سالانه 3-2 هزار نفر در جوامع ساحلی بیکار خواهند شد.
آمار صید:
وضعیت صید طی 5 سال گذشته نشان از کاهش 60-50 درصدی گونه های با ارزش دریایی از نظر وزنی، اندازه و میزان صید می دهد .
روابط عمومی شیلات خوزستان