کاربرد پروبیوتیک ها در آبزی پروری
Application of probiotics in
Aquaculture
گردآورنده: هومن مکوندی، کارشناس اداره توسعه ماهیان گرمابی شهید ملکی اهواز
غذاهای آبزی پروری معمولاً از مواد غذایی گران قیمت از قبیل ماهی و پودر ماهی تشکیل شده اند. یافتن ترکیبات جایگزین و ارزان قیمت به توسعه آبزی پروری به میزان زیادی کمک می کند.
پروبیوتیک ها، میکروارگانیسم های زنده مطلوب یا متابولیت آنها است، که معمولا به عنوان مکمل های غذایی در مزارع پرورش حیوانات استفاده می شوند. در مزارع پرورش آبزیان (نرمتنان، سخت پوستان، ماهی) به دو دلیل از پروبیوتیک ها استفاده می شود: برای بهتر کردن کیفیت محیط زیست آبزی و برای معرفی میکروفلورهای مفید به لوله گوارش.
از نظر تغذیه ای، مهمترین مکانیسم پروبیوتیک ها در لوله گوارش ماهی بهبود دادن جذب غذا با تولید آنزیمهای خارج سلولی و ویتامین ها است. تاثیر مهم دیگر پروبیوتیک ها کاهش میزان بروز و دوره بیماریها، تقویت سیستم ایمنی و فعالیت های ضد ویروسی است.
استفاده از پروبیوتیکهای مناسب، بهبود توازن میکروباکتریهای گوارشی را باعث می شود. بنابراین منجر به بهبود جذب غذا (Parker, 1974; Fuller, 1989) و فعالیت آنزیمهای گوارشی (Tovar-Ram´ırez et al., 2004) و کاهش مشکلات پاتوژنها در لوله گوارشی (Lloyd et al., 1977; Pivnick et al., 1981; Cole and Fuller, 1984) می شود.
استفاده از پروبیوتیک ها در آبزی پروری بعنوان فعالیتی دوستدار محیط زیست به سرعت افزایش یافت(Gatesoupe, 1999).
پروبیوتیک همچنین می تواند برای جایگزین کردن پودر ماهی استفاده شود. افزودن پروبیوتیک باعث کاهش هزینه های پرورش کپور معمولی شد (Ghosh et al., 2003).در مورد، کپور ماهیان مهم هندی (Swain et al., 1996) هنگامی که پروبیوتیک های تجاری Streptococcus faeccium و مخمر Saccharomyces cerevisiae در ترکیب غذایی استفاده شدند، ماهی ها رشد بهتری داشتند (Noh et al., 1994; Bogut et al., 1998).
سویه های میکروبی از قبیل Lactobacillus sp. ، divergens Corynebacterium،Pseudomonas fluorescens و Streptococcus thermophilus به عنوان عوامل کنترل کننده بیولوژیکی در آبزی پروری استفاده می شوند. آنها بیماریزا نیستند، غیر سمی اند و می توانند در روده و احشا بقا داشته باشند و در شرایط انبار کردن به مدت طولانی زنده بمانند.
در میگوی Penaeus monodon استفاده از پروبیوتیک، توازن میکروب های روده ای را بهبود داد و با بهتر کردن جذب غذایی و فعالیت آنزیم های گوارشی، منجر به بهبود رشدگردید( 2006(Surajit Das et al.,. بطور مشابه آن آرتمیای غنی شده با Lactobacillus منجر به رشد و بازماندگی بهتر در میگوی آب شیرین Macrobrachium rosenbergii شد (Babitha et al., 2006) .فاکتور بسیار مهم این است که عامل پروبیوتیک سودمند (مفید) و بی خطر برای میزبان باشد.
منابع:
1-Mazurkiewicz, J; przybyt; Sip, A; Grajek, W.2007. Effect of Corynebacterium divergens and Enterococus Hirae as probiotc bacteria in feed for Juvenile Common Carp (Cyprinus carpio). Archive of Polish Fisheries 15, 93-102.
2-Yanbo, W; Zirong, X. 2006.Effect of probiotics for common carp (Cyprinus carpio) based on growth performance and digestive enzyme activities. Animal Feed Science and Technology 127283–292.
3-Ramakrishnan, C. M; Haniffa, M.A; . Manohar, M; Dhanara, A; Arockiaraj, A.j; Seetharaman,S; Arunsingh, S.V. 2008. Effects of Probiotics and Spirulina on Survival andGrowth of Juvenile Common Carp (Cyprinus carpio)
|