دافنی ها کلادوسرهای سخت پوست کوچک آبشیرین با نام عمومی خاکشی های سخت پوست هستند. این نام عمومی فقط بدلیل سایزشان نبوده بلکه بدلیل حرکت جهشی ناگهانی وکوتاهشان در آب است.جنسهای دافنی و موینا بشدت خویشاوند  می باشند. آنها در سرتاسر جهان وجود دارند وتمام آنها به دافنی معروف هستند. دافنی دارای بدنی که شامل سر وتنه هستند ( شکل 1) آنتن ها (شاخک ها) ابزار اصلی موقعیت یابی هستند.چشمان مرکب بزرگ زیر پوست در دو طرف سر قرار دارند.یکی از خصوصیات عمده دافنی آنست که بخش اصلی بدن  تنه بوسیله یک اسکلت خارجی احاطه می شوند ( کاراپاس: لایه سختی که همه یا بخشی از پشن جانوران را می پوشاند) . آنها مکرراً  پوست خارجی شان را پوست اندازی می کنند. کیسه تخم حاوی تخم ها و جنین های توسعه یافته در قسمت پشت جنس ماده وجود دارد. در دافنی کیسه تخم کاملا بسته بوده ولی در موینا باز است .  تنوع اندازه در بین جنس ها وجود دارد.جنس مویناها تقریبا نصف حداکثر طول دافنی ها هستند. مویناهی بالغ (1000-700 میکرون ) درازتر از میگوهای دریایی تازه تفریخ شده ( 500 میکرون ) بوده وتقریباً دو تا سه برابر طول روتیفر های بالغ هستند.بهرحال مویناهای جوان ( کمتر از 400 میکرون ) تقریباً سایز مشابه یا اندکی درازتر از روتیفر های بالغ و کوچکتر از میگوهای آبشور تازه تفریخ شده هستند.ضمناً میگوی آبشور در آبشیرین به سرعت تلف می شود. در نتیجه مویناها ایده آل ومناسب برای تغذیه بچه ماهیان آب شیرین هستند.



                                        شکل شماره 1 : موینای بالغ

بچه ماهی ( لارو ) تازه تفریخ شده اغلب گونه های ماهیان آب شیرین  مویناهای جوان را بعنوان غذای آغازینشان مصرف می کنند. بهرحال قابل درک  که درجه بندی مویناها از لحاظ سایز و اندازه مشکل می باشد.  در آزمایش های آزمایشگاه گشتابورزی گرمسیری داشگاه فلوریدا ( UF/IFAS: مخفف دانشگاه فلوریدا/مرکز علوم کشاورزی وغذا) انجام شده که مویناهای رد شده ازمیان غربال با چشمه 500 میکرونی  برای تکه تکه کردن جانداران می انجامد باچنین گستردگی که انها بمدت زیاد بعنوان غذای زنده قابل استفاده نیستند.
در اکواریوم وقتیکه مقادیر تغذیه تعیین شده مانند مویناها می توانند برای خورده شدن خیلی حجیم  رشد کنند  مراقبت باید موثر واقع شود. اگر این مویناهای بزرگترخیلی متراکم شوند، حرکات جهشی آنها  برای صدمه زدن وآسیب رساندن بالقوه به بچه ماهی سودمند باشد. در سنگاپور موینا میکرورا که در استخرهای غنی شده عمدتاً با کود مرغی یا اغلب  کمتر با کود خوک رشد می کنند بعنوان غذا برای بچه ماهی گونه های گرمسیری زینتی با 99-95 درصد بازماندگی برای ¾  اینچ ( 20 میلیمتر) در طول کاملاً مشترک بکار برده می شوندمتاسفانه اطلاعات خیلی کمی در مورد روشهای عملی کشت توده  مویناها موجود هست و آطلاعات قابل دسترس در اسناد میموگراف ، مجلات خارجی ویا نشریا دیگر وجود دارد. 

نیازهای فیزیکی و شیمیایی  
  مویناها در غلظت های زیاد در استخرها ، برکه ها ، دریاچه ها ، گودالها ، نهرهای با جریان کم و باتلاق های که دارای مواد آلی پوسیده هستند پیدا می شوند. انها مخصوصا در بدنه آب موقتی  فراوان می شوند که برای آنها اوضاع مناسب فقط برای یک دوره مختصر فراهم می شود.
مویناها اکثراً درآب با کیفیت فقیر قابلیت تحمل فراوان دارند. آنها در ؟آبی که میزان اکسیژن محلول متغیر تقریباً از صفر تا حد اشباع زندگی می کنند . مویناها خصوصاض در برابر تغییرات غلظت اکسیژن  مقاوم هستند و اغلب در کمیت های زیاد در بدنه آب شدیداً آلوده شده با فاضلاب تولید مثل می کنند . گونه های  از مویناها که نقش مهمی در تثبیت فاضلاب در اکسیداسیون مردابها بازی می کنند گزارش شده است.
قابلیت زنده ماندن در محیط های با اکسیژن کم بسبب گنجایش آنها برای سنتز هموگلوبین مناسب است . شکل گیری هموگلوبین به سطح اکسیژن محلول در آب وابسته است . همچنین تولید هموگلوبین بوسیله دما وتراکم جمعیت بالا ایجاد  خواهد شد.
  مویناها به حداکثر دما مقاوم هستند و به آسانی تغییرات روزانه 88-41 درجه فارنهایت (31- 5 درجه سانتی گراد) را تحمل می کنند. دمای ایده آل آنها 88 – 75 درجه فارنهایت (31- 24 درجه سانتی گراد) است .حداکثر تحمل دمای مویناها هم برای پرورش دهندگان تجاری در جنوب امریکا وهم کشت های تفننی غذای زنده در خانه تفوق بزرگ محسوب می شود.

احتیاجات غذایی
 مویناها از گروه های متنوع باکتری ها ، مخمرها، فیتوپلانکتون ها و دتریتوس ها (مواد آلی پوسیده) تغذیه می کنند . سلولهای باکتریایی وقارچی در ارزش غذایی حداکثر طبقه بندی می شوند. جمعیت های موینا در حضور مقادیر کافی سلولهای  مخمرو باکتریها بعلاوه فیتوپلانکتون با بیشترین شدت رشد می کنند.موینا یکی از معدود زئوپلانکتونی است که میتواند از جلبک سبز- آبی میکروسیستیس اروگینوسا( Microcystis aeruginosa) استفاده کند.هردوی دتریتوس های جانوری و گیاهی ممکن است انرژی لازم برای رشد و تولید مثل مونیاها را فراهم می کنند.ارزش غذایی دتریتوس ها به منشا وکو بودن سن آنها بستگی دارد .

سیکل زندگی مویناها  
سیکل تولید مثل موینا دو مرحله جنسی وغیر جنسی دارد . معمولا جمعیت همه از ماده تشکیل می شوند که به روش غیر جنسی تکثیر می کنند . در شرایط نامناسب مویناها فقط در سن 7- 4 روزگی با تعداد 22- 4 نوزاد در هر ماده تولید مثل می کنند. تخم ها هر 2- 5/1 روز تولید می شوند،ماده ها 6- 2 کیسه تخم در طول عمرشان تولید می کنند .
 در شرایط محیطی ناسازگار، نرها تولید شده وتولیدمثل جنسی که به منتج شدن تخمهای درحال استراحت(افی پیا ephippia) شبیه میگوی آبشور نمایان می شود. انگیزه تحریک برای تغییر از روش غیر جنسی به جنسی در جمعیت مویناها یک کاهش ناگهانی در تهیه غذا  می باشد که منجر به افزایش تولید تخم در حال استراحت می شود. بهرحال آن برای  نگهداری جمعیت تغذیه شده خوب وروش تکثیر غیر جنسی سودمند است ، چون که زاد وولد کمتری با تخمهای در حال استراحت تولید می شوند.
 تراکمهای جمعیتی زیاد دافنی به کاهش شگرف تولید مثل منجر میشود اما این در مورد موینا بصورت آشکار نیست . تولید تخم دافنی ماگنا (Daphnia magna ) به سختی در یک تراکم  کمی مانند 115-95 فرد بالغ در هر گالن ( 30 – 25 فرد بالغ در لیتر) تنزل می یابد .
 ماکزیمم تراکم  نگهداری  کشت های دافنی 1900 فرد در هر گالن‌ ( 500 فرد در هر لیتر ) گزارش شده است .بهرحال  تراکم های کشت موینا بصورت معمول به 19000 فرد در هر گالن ( 5000 فرد در هر لیتر) می رسدو بنابراین برای کشت متراکم سازگاری بهتری دارند .
 مقایسه تولید کشت های دافنی ماگنا (Daphnia magna ) و موینا ماکروکوپا (Moina macrocopa ) غنی شده با مخمر ونیترات آمونیم نشان می دهد که میانگین تولید روزانه موینا ( 47/1 – 42/1 اونس در 100 گالن یا 110 – 106 گرم درمتر مکعب ) 3 تا 4 برابر تولید روزانه دافنی (53/0 – 33/0 اونس در 100 گالن یا 40 – 25 گرم درمتر مکعب ) است . تولید روزانه کشت های موینای تغذیه شده با فیتوپلانکتون پرورش یافته روی کود آلی  متجاوز از 5 اونس در 100 گالن ( 375 گرم در متر مکعب ) گزارش شده است .

ارزش غذایی موینا
  ترکیب غذایی موینا بسیار متغیر است که بستگی به سن آنها ونوع غذایی که آنها دریافت نموده اند دارد .اگر چه تغییرات ترکیب پروتئین موینا معمولاً بطور متوسط 50 درصد وزن خشکرا بالغ می شود . بالغین بطور معمول یک ترکیب چربی بیشتری از جوانها دارند .میزان کل چربی در وزن خشک 27– 20  درصد برای ماده های بالغ و 6 – 4 درصد برای جوانها است .
روش کشت موینا 
 روش کشت گروهی تولید موینا بصورت سلسله های پیوسته از کشت بکار می رود .مختصراً کشت جدید روزانه در ظرف  مجزا با روشهای کاربردی خلاصه زیر شروع می شود.وقتیکه همه قارچ ها ، باکتریها و سلولهای آلگی معمولاً درحدود 10 – 5 روز پس از تلقیح مصرف شدند مویناها بطور کامل برداشت شده وکشت تکرار می شود. این روش  خصوصاً وقتی کاربردی است که کمیت معینی از مویناها در روز نیاز می باشد زیرا تولید روزانه بیشتر کنترل می شود. 
کشت گروهی همچنین برای محافظت کشت های خالص مفید است زیرا آنجا شانس کمتری برای کشت های  آلوده شده با رقبا ( مانند پروتوزوئرها ، روتیفرها وکوپه پودها ) یا شکارچی های لارو یا بچه ماهی ( مانند هیدر، بک اسویمرها ، سوسک زیرآبی و لارو سنجاقک ) است . 
کشت نیمه پیوسته برای دو ماه یا بیشتر با برداشت های جزئی روزانه موینا نگهداری می شوند ، تغییرات منظم آب و تغذیه  جمعیت رادر یک مرحله از رشد سریع نگه می دارد. سرانجام کشت های موینا در برابر عکس العمل باروری اضافی ازبین می روند . وقتی که آنها خوب دوباره تولید مثل نمی کنند قابل رویت  بوده ، مویناها کاملاً برداشت می شوند ویک کشت جدید شروع می شود .
مویناها یا درترکیب با غذایشان یا بعنوان کشت های مجزا تولید می شوند . کشت ترکیبی ساده ترین بوده اما تولید از کشت های مجزا تقریباً ⅓   بیشتر گزارش شده است .
 برای کشت مجزا ، مخزن فیتوپلانکتون بصورتی مستقر می شود که آن بتدریج داخل مخزن کشت موینا تخلیه می شود ( شکل 2 ) . مشکل تولید از کشت های مجزا گرفتن فضای اضافی کشت فیتوپلانکتون است. بهرحال کشت مجزا موینا و فیتوپلانکتون دارای محاسنی مثل  شانس کمتر آلودگی ، درجه بزرکتر از کنترل و تولید یکدست تر هستند . 
نکته : بیدقتی در روش کشت  همیشه چندین کشت موینا را برای تضمین کار که مبادا از بین برود یک جانشین را حفظ می کنند.

ظروف 
کشت ها بصورت اکواریومی در 10 گالن ( 38 لیتر ) نگهداری می شوند.بهرحال این حجم معمولا فقط بمقدار کافی موینا برای کشت تفننی غذای زنده تولید می کند. برای مقیاس بزرگتر وعملیات تجاری مخازن و بشکه ها (سیمانی ، استیل ضد زنگ ، پلاستیک یا فایبر گلاس ) واستخرهای خاکی بکار برده می شود. استخرهای قدیمی ، سینک های پلاستیک ، وانهای کهنه ، آسترهای ( بدنه های) یخچال های دور انداختنی ، آبخور های گاوها همچنین خوب کار می دهند. ظروف رنگ آمیزی نشده کاربرد ندارند مگر اینکه آنها استیل ضد زنگ باشند.

در این ظروف  بزرگتر ، عمق آب بیشتر از3 فوت ( 9/0 متر ) نمی باشد. ماکزیمم عمق 20- 16 اینچ ( 5/0 – 4/0 متر) احتمالاً مناسب است.  آب کم عمق  نور نفوذی برای فتو سنتز بوسیله فیتوپلانکتون خوب بهره مند می کند وسطح وسیعی به نسبت حجم برای انتشار اکسیژن  محلول را فراهم می سازد.
نور منشر شده یا سایه در حدود ⅓ سطح آب ظرف کشت موینا توصیه می شود . اثر گلخانه ای باروکش سایه ( 80- 50 درصد کاهش نور) مطلوب است. کشت های فضای باز برای کمک به تولید باثبات از باران محافظت می شود وبرای جلوگیری کردن از ورود حشرات آبزی شکارچی تور گوشگیر استفاده می شود. 
ظروف استفاده شده خواه اکواریم ها ، تانک ها ، بشکه هایا استخرها باشند نیاز به تمیزی خاصی نمی باشند. بهرحال جلبک های ریسه ای وشکارچی بچه ماهی ولاروآن (مانند هیدر، بک اسویمرها ، سوسک زیرآبی و لارو سنجاقک ) بویژه در کشت موینا مشکل آفرین می باشند.مخازن با محلول 30 درصد ازاسید موریتیک یا بوسیله خشک شدن در نور آفتاب ضدعفونی می شوند.استخرهای خاکی تخلیه وخشک می شوند.

آب
مویناها شدیداً به آفت کش ها، فلزات ( مثل مسوروی که درآب شهری یا آب چاه متداول می باشند)، دترجنت ها، رنگ زداها و مواد سمی دیگر در آب تامینی حساس هستند.اطمینان که سموم ناخواسته داخل ظروف کشت اضافه نشوند . آب چاه باید حداقل برای 2 ساعت هوادهی شود. آب شهری برای خنثی کردن کلر حداقل باید 2 روز هوادهی شده یا با تیوسولفات سدیم یا خنثی کننده کلر موجود تجاری   برای کوتاه کردن پروسه اضافه شود . آب جاری طبیعت ایده آل ومطلوب است . آب باران نیز برای کشت های موینا عالی است اگر از یک منطقه عاری از آلودگی بیش از حد هوا باشد. آب شهر یا دریاچه فیلتر شده بکار برده می شود.
دمای بهینه آب برای کشت موینا 88- 75 درجه فارنهایت ( 31- 24 درجه سانتیگراد ) است کشت موینا برای شکوفا شدن در دماهای بالاتر از 90 درجه فارنهایت ( 32 درجه سانتیگراد) برای دوره کوتاه ادامه می یابد. بهرحال دمای پایین تولید را کاهش می دهد .

هوادهی
  هوادهی ملایم استخر موینا با قرار دادن آب در معرض اکسیژن ذرات غذایی را معلق نگه می دارد و تولید فیتوپلانکتون را افزایش می دهد: که در افزایش تعداد تخمدر هر ماده ، تناسب ماده های تخم باروردار در جمعیت و تراکم جمعیت را منتج می شود . جریان کم آب تازه در ظروف کشت همچنین تولید موینا را بهبود می بخشد . فقط یک یا دو پمپ هوادهی اکواریومی در ظروف کشت تا 400 گالن ( 5/1 متر مکعب ) لازم می باشد . از حباب های کوچک با شدت زیاد جلوگیری کرد چون آنها زیر کاراپاس گرفتار شده باعث شناور شدن در سطح آب شده که سرانجام آنها را می کشد.

تغذیه یا کوددهی 
فهرست زیر بعضی مواد کود دهی عمومی ونرخهای  کاربرد هستند . تلاش متعددی از این وسایل کشت برای تعیین کردن اینکه کدام یک در جایگاهشان بهترین جواب را می دهند . اندازه های  کود دهی اولیه فراهم شده فقط یک نقطه شروع هستند واحتمالاً برای تنظیم کردن سازگاری در اوضاع کشت انفرادی  مورد نیازمی باشد.
 کمیت زیر از مواد کود در آغاز برای هر 100 گالن آب (379 لیتر ) اضافه می شود.غذا یا کود افزودنی تقریباً  100 – 50 درصد میزان اولیه در 5 روز بعد اضافه می شود .
  1)      مخمر :  5/0 – 3/0 اونس ( 2/14 – 5/8 گرم ) از مخمر نان
 2)      مخمر و کود معدنی : 5/0 – 3/0 اونس ( 2/14 – 5/8 گرم )  مخمر و 5/0 اونس ( 2/14 گرم ) نیترات آمونیم3)      یونجه ، سبوس و مخمر : 5/1 اونس ( 5/42 گرم ) پلت یا کنجاله یونجه ، 5/1 اونس ( 5/42 گرم )   گندم یا سبوس برنج و 3/0 اونس ( 5/8 گرم ) مخمر
4)      کود گاوی یا سرباره ، سبوس و مخمر : 5 اونس ( 142 گرم ) از کود خشک یا سرباره فاضلاب ،5/1 اونس ( 5/42 گرم ) گندم یا سبوس برنج و 3/0 اونس ( 5/8 گرم ) مخمر
 5)      کود گاوی یا سرباره فاضلاب ، کنجاله پنبه دانه و مخمر :  کاربرد 5 اونس ( 142 گرم ) از کود خشک یا سرباره فاضلاب  5/1 اونس ( 5/42 گرم ) کنجاله پنبه دانه  و 3/0 اونس ( 5/8 گرم ) مخمر
 6)      کود گاوی یا اسبی یا سرباره فاضلاب: ترکیب 20 اونس ( 576 گرم )از کود خشک یا سرباره فاضلاب
 7)      کود خوک یا مرغی : ترکیب 6 اونس ( 170 گرم )از کود خشک
8)      مخمر و پودر اسپیرولینا: 2/0 اونس ( 6/0 گرم ) مخمر نان ، 1/0 اونس ( 3 گرم ) پودر اسپیرولینا             افزایش این مقدار برای دو روز اول وسپس هر روز اضافه شده تا کشت برداشت شود.  
           نکته : افزایش آب گرم به مخمر وپودر اسپیرولینا و قرارگرفتن درآن بمدت 30 دقیقه   
         محتویات را درون تور مخصوص  میگوی آبشور ریخته  وملایم تکان داده تا بداخل کشت موینا وارد می شود.تور مخمر حل نشده را می گیرد وموجودات کشت را گسترش می دهد. 

کودهای آلی معمولاً نسبت به کدهای معدنی ترجیح داده می شوند زیرا کودهای آلی سلولهای باکتریایی ، قارچی ودتریتوس ها بعلاوه فیتوپلانکتون بعنوان غذای موینا را فراهم می کند . این تنوع آیتم های  غذایی کاملاً نیازهای غذایشان را برآورده کرده و منتج به حداکثر تولید می شود.کودهای معدنی ممکن است بتنهایی استفاده شوند . بهرحال آنها در استخرهای خاکی نسبت به مخازن و بشکه ها بهتر جواب می دهند .
 
کود تازه ترجیح داده می شود زیرا درآنها  ماده آلی و باکتریها غنی تر هستند . بهرحال بعضی حیوانات مزرعه ای مکمل های  غذای داده می شوند. لارو مگس در کودشان کنترل شده واین از تولید موینا جلوگیری می کند . اگر چه مطلقاً ضروری نیست اغلب کود قبل ازاستفاده خشک می شود . کودهای آلی قابل دسترس بصورت تجاری مثل کود گاوی آب گرفته و تفاله یا سرباره فاضلاب برای کشت های موینا بکار برده می شود.
 اگر چه کود بطور وسیع برای کشت موینا استفاده می شود مخمر، یونجه وسبوس کمتر قابل مخالفت برای بکار گیری هستند و آنها خوب اثر می کنند.مخمر فعال شده (مخمر نان ) به آسانی از توزیع کنندگان عمده غذا در کیسه های 2 پوندی قابل دسترس می باشد. سبوس وکنجاله یا پلت در کیسه های 50 پوندی (7/22 کیلوگرمی)از انبارهای غذای جانوران اهلی می توان خریداری شود.

ماده آلی خشن مثل کود ، تفاله یا سرباره فاضلاب ، علوفه خشک ، سبوس، وکنجاله دانه های روغنی معمولاً در کیسه های با چشمه ریز در ستون آب معلق می شوند . پارچه مخصوص پنیرگیری ، کنف ، کتان ، نایلون یا غیره پارچه های با بافت نسبتاً شل بکار برده می شوند . بهرحال پارچه نایلونی یا دیگر پارچه مصنوعی در آب مثل پنبه ای با کنفی خراب نمی شوند . برای ظروف کشت کوچکتر جورابهای نایلونی برای این مقصود خوب اثر می کنند . ارزان و به آسانی قابل دسترس هستند . کاربرد کیسه از ورود ذرات بزرگتر وایجاد مشکل در زمان برداشت موینا جلوگیری می کند و کنترل بزرگتری از کوددهی را ممکن می سازد.

تغذیه اضافی سریعاً در کیفیت آب مشکل ایجاد می کند . در هر صورت نوعی بینابینی بکار برده شده با مقادیر کوچک غذا یا کود شروع شده در فواصل مداوم اضافه می شود و افزایش ملایم مقدار بکار رفته برای بدست آوردن تجربه عملی می باشد. اگر قارچها در ظروف بعلت کود دهی زیاد ایجاد شوند کیسه محتوی ماده آلی از کشت حذف می شود. اگر قارچها در کمیت های بزرگ دوام بیاورند کشت کنار گذاشته شده دوباره تکرار می شود.

 PH بالای بیش از حد ( بالاتر از 5/9 ) بعلت شکوفایی جلبکی سنگین ونتیجه افزایش در نسبت شکل سمی آمونیاک ( یونیزه نشده) از تولید موینا جلوگیری می کند . PH  کشت بین 8 – 7 با سرکه ( اسید استیک ) تنظیم می شود .

پیوند زدن ( تلقیح کردن ) 
   کشت های زنده خالص برای پیوند زدن استفاده می شوند. ازبکارگیری جانداران برای تلقیح از کشت های فاسد و ضعیف پرهیز کرد. کشت ها تخم در حال استراحت تولید می کنند یا محتوی کشت لارو یا بچه ماهی را شکار می کنند. با تقریباً 100 موینا در گالن ( 25 موینا درهر لیتر ) پیوند می کنند . اگرچه یک کشت از لحاظ تئوریک می تواند با یک ماده منفرد شروع  شود ، همیشه تعدا کافی برای توسعه سریع جمعیت قابل برداشت بکار می رود . اگر تعداد کمتری بکار برده شود جمعیت ملایمتر و آهسته تر اضافه خواهد شد .بنابراین کمیت اولیه کود یا غذا برای جلوگیری کردن از تغذیه زیاد کاسته می شود . تعداد زیادتر بکار رفته برای تلقیح کردن زمان برداشت را کاهش می دهد وشانس آلودگی با رقبا کاهش می یابد . 
 کشت ها همیشه 24 ساعت یا بیشتربعد از کوددهی تلقیح می شود. بهرحال وقتیکه مخمر بکاربرده شد ، مونیاها بعد از اندکی ساعت از هوادهی ، کیفیت خوب ومناسب آب ودمای مناسب می توانند به کشت اضافه شوند.این وجود دارد چون سلولهای مخمر فوراً برای مویناها بعنوان غذا قابل دسترس هستند. میزان کم فیتوپلانکتون موجود در آب ودستگاه هاضمه مویناهای القا شده برای تلقیح کشت معمولاً برای آغاز کردن یک شکوفایی فیتو پلانکتون کافی است.

بازبینی
 روزانه جهت تعیین سلامتی کشت بررسی می شود. مشاهدات زیر تدوین شده اند.
 1)      سلامتی کشت بوسیله فعالیت آن تعیین می شود، برداشتن یک قاشق غذاخوری ( 15 میلی لیتر) از کشت و نمونه با ذره بین دستی با بزرگنمایی 8x  تا 10x  یا میکروب بررسی می شود . مویناهای سبز یا قهوه ای – قرمز با دستگاه گوارش پر و حرکت فعال سلامتی کشت را نشان می دهد. رنگ پریدگی مویناها با دستگاه گوارش خالی یا تولید تخم در حال استراحت موینا اوضاع محیطی زیر اپتیمم یا غذای ناکافی را نشان می دهد.
 2)      تراکم جمعیت با کشتن موینا در یک قاشق غذاخوری ( 5 – 3 میلی لیتر ) نمونه با محلول الکل 70 درصد و شمارش همه مویناها در یک پتری دیش با ذره بین دستی میکروسکوپ تعیین می شود . کشت های آماده برای برداشت 75 – 45 موینا در یک قاشق غذاخوری نمونه (5 – 3 موینا درهرمیلی لیتر) را دارا می باشند .  با وجود تجربه کافی  تراکم جمعیت  با چشم بدون نیاز برای شمارش برآورد می شود .  
3)      غلظت غذا در آب کشت که در یک لیوان شفاف بررسی می شود اندکی گل آلودگی و چای رنگ  یا سبز نمایان             می شود . تمیزی آب نشان دهنده غذای ناکافی است. هر وقت شفافیت کشت ها بیشتراز16 – 12 اینچ             (4/0 – 3/0 متر ) باشد می باید با تقریباً 100 – 50 درصد کمیت اولیه تغذیه یا بارور شوند .این شفافیت با پلاستیک                سفید  یا کلاهک فلزی به قطر تقریبی 4 اینچ ( 100 میلیمتر ) که به انتهای میله چوبی متصل می باشد تعین می گردد               ( سشی دیسک ). عمق شفافیت جایی که صفحه در داخل مخزن کشت پایین فرو برده  شود بصورت آشکار قابل               رویت باشد .    
4)      اگر شکارچی های لارو یا بچه ماهی (مانند هیدر، بک اسویمرها ، سوسک زیرآبی و لارو سنجاقک ) مشاهده شوند کشت کنارگذاشت شده و استخرها یا مخزن جهت پرهیز از آلودگی کشت های دیگر تمیز و ضد عفونی می شود.

برداشت 
مویناها بسادگی با تور میگوی آبشور یا فیلتر قهوه قابل استفاده بتعداد مورد نیاز از اعماق برداشت می شوند جون آنها در سطح بصورت توده ای متمرکز می شوند.کشت ها همچنین بوسیله تخلیه کردن یا سیفون کردن آب کشت درون جمع کننده پلانکتون مجهز شده با تور چشمه ریز  150 – 50 میکرون معلق در  ظزف آب برداشت می شوند.قبل از برداشت باید هواده خاموش شده به ذرات غذایی اجازه ته نشین شدن داده شود. برای کشت نیمه پیوسته بیشتر از25- 20 درصد از جمعیت هر روز برداشت نمی شود مگر اینکه شما کشت را دوباره تکرار بکنید . برداشت با تخلیه مخزن کشت برای تغییر آب بصورت مقطعی وبه بهبود یافتن کیفیت آن فرصت می دهید. فقط کمیت های کوچک در یک زمان برداشت شده و مویناها به ظروف با آب تازه برای نگهداری زنده آنها انتقال داده می شوند.
روسوبات زیرین هر روزبا برداشت بعدی بهم هروز در برداشت بعدی  ترکیب کل کشت جهت معلق سازی دوباره ذرات غذایی بهم زده می شوند تا از پیشرفت اوضاع (شرایط) بی هوازی جلوگیری شود .

ویژگیهای تکمیلی
  اختلاف در سایز، تولید تخم و شرایط محیطی بهینه بین گونه ها و واریته های مختلف مویناها وجود دارد. سازگاری ها که بستگی به گونه یا واریته بخصوص که شما خواهان تولید آن هستید دارند، بایستی در روشهای کشت تشکیل شوند .سطوح اضافی در مخزن کشت ممکن است اثر مثبتی روی تولید مویناها داشته باشد. برای دافنی ها یک افزایش چهارجانبه از مساحت سطح ،  شکل صفحات پلاستیکی ، برای نتیجه دادن در افزایش چهار جانبه تراکم ، بیوماس وبرداشت نشان داده می شود. ناشتاخته است که این نتیجه کیفیت آب اصلاح شده بسبب باکتری های نیتراته است که تغییری در پراکنش فرازمانی دافنی یا مواد غذای اصلاح شده دارد . 

 همیشه مطابقت تولید موینا در برابر نیاز غذایی بچه ماهی امکان پذیر نیست. برداشت مویناها بصورت زنده برای چندین روز در آب خالص در یخچال قابل نگهداری می باشد آنها وقتیکه دوباره گرم شوند فعالیت طبیعی خود را پی می گیرند. کیفیت مواد مغذی ذخیره شده موینا شاید بعلت دوره گرسنگی بهینه نباشد، بنابراین قبل از استفاده از مویناها توسط ماهی با جلبک ومخمر غنی می شوند .
 موینا برای دوره های طولانی بوسیله فریز کردن درآب کم نمک ( PPT 7 و با چگالی 0046/1) یا با فریز کردن خشک ذخیره می شوند. درهردو روش مویناها کشته می شوند بنابراین گردش (چرخش ) مناسب برای معلق نگهداشتن آنها در سوسپانسیون بعد از آب شدن لازم است که آنها برای لارو ماهی قابل دسترس باشند. مویناهای منجمد وفریز شده خشک بعنوان مواد غذایی باموجود زنه هم اندازه نبوده وآنها به آسانی توسط لارو ماهی پذیرفته نمی شوند اگرچه انجماد یا انجماد خشک تغییرات مهمی در محتوی مواد غذایی مویناها ایجاد نمی کند، مواد مغذی بسرعت داخل آب شسته می شوند. تقریباً همه فعالیت آنزیمی در 10 دقیقه بعد از معرفی در آب تازه تلف می شوند. بعداز یکساعت همه آمینواسیدهای آزاد وبیشتر آمینواسیدهای باند شده تلف می شوند .